Zapewne każdy z nas choć raz w swoim życiu mierzy się z pytaniem „czy to co robię jest dobre dla społeczeństwa?”. Mowa tu o pracownikach fizycznych czy umysłowych w każdym możliwym zawodzie. Praca pośrednika finansowego nie jest w tym przypadku wyjątkiem. Zawód ten mierzy się z wieloma mitami i stereotypami.

Stereotyp nieuczciwego przedsiębiorcy.

Po pierwsze, pożyczki pozabankowe są naznaczone negatywnymi skojarzeniami z przeszłości tego rynku. Pośrednik musi mierzyć się często z etykietą kogoś, kto nieuczciwymi praktykami wpędza ludzi w kłopoty finansowe. Jest to oczywiście nieprawda, gdyż praca ta jest obwarowana wieloma regulacjami, a samą misją zawodu jest pomoc ludziom wykluczonym z rynku finansowego. Jest to cel szczytny.

Niewypłacalni klienci.

Wielu ludzi też obwinia pośredników za spirale zadłużenia niektórych ludzi. Nie jest to trafna ocena, gdyż dobry pośrednik nigdy nie chce, aby jego klient miał problemy ze spłatą pożyczki. Zyski przynosi ten klient, który wraca po kolejne pożyczki. Często też zapominamy, że ludzie korzystający z pomocy pośrednika, to ludzie dorośli. Każdy sam najlepiej zna swoje możliwości finansowe, pośrednik jest tu jedynie pomocą. Jego celem nigdy nie jest zadłużanie klienta ponad jego możliwości. Pieniądze się pożycza tylko mając pewność, że można je odzyskać. Podsumowując, praca pośrednika to niekiedy ciężki kawałek chleba, natomiast niewątpliwie pomaga ludziom w radzeniu sobie z problemami. Zadłużanie się z głową to wielka sztuka, która pomaga człowiekowi pomnażać swój kapitał. Rolą pośrednika jest sprawić, by jego klienci dzięki takim narzędziom właśnie to robili. Im więcej ludzi będzie korzystało z takiej pomocy, tym mniej ludzi będzie miało problemy ze swoimi finansami.